Wyschlik grzebykorożny (Ptilinus Pecticornis) - Gatunek występuje w Europie na Syberii i Azji Mniejszej. Rozwija się drewnie wyschniętym na wolnym powietrzu, które ma 15-20% wilgotności. Preferuje gatunki liściaste takie jak: olcha, dąb i buk. W budynkach owady rozwijają się w meblach, rzeźbach i wyrobach oraz konstrukcjach drewnianych.
Budowa:
Długość ciała chrząszcza wynosi 3-5 mm . Przedplecze zaopatrzone jest w drobne ząbki. Gatunek cechuje się dobrze zaznaczonym dymorfizmem płciowym. Samce posiadają charakterystyczne, grzebykowate czułki, natomiast samice posiadają mniejsze piłkowane. Owady pojawiają się od V do początku VIII i wykazują dzienną aktywność (loty odbywają się w czasie dnia).
Okres lęgowy:
Samica po kopulacji, która odbywa się na powierzchni drewna, drąży w nim chodnik sięgający ok. 5-15 mm głębokości. Następnie opuszcza drewno i składa grupę nitkowatych, cienkich jaj lub pojedyncze w naciętym naczyniu drewna. Czasami w tym celu wykorzystuje stare otwory wylotowe. Po kilkunastu dniach wylęgają się larwy z charakterystyczną ząbkowaną płytką w tylnej części ciała. Larwy kierują się wzdłuż naczynia prowadząc żer w jego wnętrzu. Dopiero po kilku linieniach przybiera ona charakterystyczny pędrakowaty kształt. Starsze larwy wygryzają w drewnie okrągłe chodniki o średnicy około 2 mm. Te wypełnia ubitą mączką drzewną oraz pękatymi, wrzecionowatymi odchodami, które różnią się od ekskrementów kołatka domowego zaokrąglonym kształtem końców, podczas gdy końce odchodów larw kołatka domowego są wyciągnięte w szpic. Przepoczwarczenie następuje w kolebce, która jest dwukrotnie dłuższa niż larwa i ułożona jest prostopadle do powierzchni materiału drewnianego. W naszych warunkach klimatycznych rozwój pokolenia trwa nie krócej niż dwa lata.